Marzec 2025

Monthly Archives Marzec 2025

Chmurnik 24 marca 2025 Książka Brak komentarzy

Lubię nieoczywiste historie, w których realizm magiczny otula grubą warstwą przyziemną codzienność.
Kiedy zmierzają ku sobie dwa fronty, tak przeciwstawne, posiadające korzenie w odmiennych światach.
Gdy bohaterów od pozostałych postaci wyróżnia nietypowa cecha, umiejętność, lub po prostu samo istnienie.
Tak jest w przypadku CHMURNIKA Joanny Wtulich.
Na pozór zwyczajny mężczyzna, czyjś ojciec, mąż, syn, pracownik, sąsiad- Grzegorz Rachwał. I choć jego życie to suma płytkich oddechów, obowiązków, spoczywających na barkach dorosłego mężczyzny, przewidywalność, rozczarowanie, tak naprawdę skrywa pewną tajemnicę. Tytułowy Chmurnik potrafi władać pogodą. Może nieść pomoc lub zniszczenie, decydować o czyimś przetrwaniu bądź unicestwieniu.
Dar jest jednocześnie przekleństwem, balastem, odrzuconym spadkiem.
Niezwykłą umiejętność Grzegorz odziedziczył bowiem po ojcu, od którego niegdyś uciekł, z którym zerwał kontakt.

Na skutek pewnych wydarzeń, wspomniany bohater będzie musiał powrócić w rodzinne strony, by zmierzyć się z niechcianym dziedzictwem i przeznaczeniem.

Bieszczadzkie lasy, stanowiące tło tej historii, tworzą klimat niepokoju i surowości. Natura, jest nieokiełznana, potężna i przytłaczająca. Zupełnie jak uczucia pierwszoplanowych postaci. Miłość ulega nienawiści, żądza zemsty spycha głęboko w przepaść możliwość pojednania. Chowane latami urazy przybierają postać olbrzymów, miażdżących to, co słabe bez najmniejszych skrupułów. Pierwotna magia oraz ludowe wierzenia wypierają rozum, kwestionując solidne filary dotychczasowej egzystencji Grzegorza.

Historia ociera się o klimat książki PRAWIEK I INNE CZASY Olgi Tokarczuk, co mnie niezmiernie cieszy, ponieważ zatracam się w zbliżonych opowieściach. Nie rozdrabnia się na wiele (zbędnych) wątków, jest sfokusowana głównie na konkretnej kwestii. Poboczne zagadnienia wzbogacają wiedzę czytelnika, pogłębiając mrok, uczucie bezsilności, jednocześnie przytłaczając tytułowego Chmurnika.

Nie jest to powieść napisana z rozmachem, mająca udowodnić kunszt autorki, jej literacki warsztat czy też dać popis fantazji lub poziom znajomości lokalnych wierzeń. To dobry kawałek prozy, angażujący czytelnika do czynnej lektury.