Głowa mi pęka. Gardło przemieniło się w pułapkę, z której ucieka świszczący oddech. Niepokojąco wysoka temperatura opanowuje każdą komórkę, każdy zakątek mojego ciała. Najcichszy dźwięk sprawia ból, który motywuje do tego, by zaszyć się w kącie sypialni. Marzę o miękkiej, puszystej pościeli, o łóżku z wygodnym materacem i ukochanym chabrowym kubku, wypełnionym aż po sam brzeg gorącą herbatą. Niestety, nie jestem w tak komfortowej sytuacji, aby pozwolić sobie na leżącą walkę z chorobą. Zbieram więc siły, przemierzając malinowy chruśniak, który próbuje przejąć władzę w ogrodzie. Wypełniam dość sporą miskę dojrzałymi owocami, po drodze dewastując grządki z cebulą. W kuchni dojdzie do prawdziwej konfrontacji, z której tylko jedna ze stron wyjdzie zwycięsko. Do działania motywuje mnie smak, działanie i skuteczność domowej terapii. Won z przeziębieniem!

Zwykło się mówić ,,Nieleczony katar trwa siedem dni, zaś leczony tydzień”, ale jeśli macie pod opieką przedszkolaka wiecie, że od kataru do poważnej infekcji niedaleka droga. W powyższym przypadku sprawdza się również inna prawidłowość- efekt domino, czyli młodsze pokolenie zaraża starsze i na odwrót. Od dwóch tygodni przerabiam obie opcje. Zanim uda mi się wyleczyć wszystkich członków rodziny, aby z czystym sumieniem udać się do przychodni i oddać ramię czułej pielęgniarce, która zaszczepi nas przeciwko grypie, pozostaje mi faszerować najbliższych witaminami i w zależności od wieku sprawdzonymi medykamentami.

Przenieśmy się jednak do odległych czasów, gdy według ludowych wierzeń i przekazywanych z pokolenia na pokolenie dobrych rad, osłabiony organizm wzmacniano domowej roboty specyfikami. Prócz aromatycznego czosnku, który rzekomo miał odstraszać krwiożercze wampiry, prym wiodły syrop z cebuli oraz sok z malin. Oba specyfiki uwielbiam i z przyjemnością faszeruję nimi rodzinę. Przygotowanie wspomnianych lekarstw jest banalnie proste, a spożywanie o niebo lepsze od tradycyjnych tabletek. Jeśli dotąd nie mieliście okazji spróbować żadnej z propozycji, zaryzykujcie i zamieńcie kuchnię w pachnące laboratorium.

Cebula to takie wdzięczne warzywo, które można spożywać na surowo oraz po termicznej obróbce. Przybyła do nas z Azji i zaskarbiła sobie podniebienia nawet najbardziej wybrednych smakoszy. Potrafi doprowadzić do łez największego twardziela i wciąż zadziwia swoimi właściwościami. Można nią uszlachetnić smak tatara, pasuje do plasterków czerwonych pomidorów, świetnie smakuje, zanurzona w naleśnikowym cieście i usmażona na złoty kolor, ponadto jest nieodzownym elementem pewnej francuskiej zupy, fenomenalnie smakuje na tradycyjnej pajdzie w towarzystwie smalcu i kiszonego ogórka.

Na rynku dostępnych jest kilka odmian: dymka, czerwona, brązowa, szalotka, biała. Jej działanie doceniły właścicielki pięknych, lśniących, gęstych włosów, które regularnie spożywają bogatą w siarkę cebulę. Ja zaś wykorzystuję ją do stworzenia domowego syropu, który ułatwia mi walkę z kaszlem, działając wykrztuśnie, przez co ułatwia oddychanie, zwłaszcza wtedy, gdy zapchany nos odmawia posłuszeństwa.

Cebulowy syrop

- 2 sporej wielkości cebule

- ok. 80g cukru

- wyparzony słoik.

Cebulę kroję w niewielkie kostki, następnie układam w słoiku i obficie przysypuję cukrem. Zabezpieczam naczynie nakrętką, po czym energicznie nim wstrząsam, aby słodkie kryształki przykleiły się do warzyw. Miksturę ostawiam na całą dobę, chowając ją w zaciemnionym miejscu. Aby odczuć działanie syropu, piję go przynajmniej trzy razy dziennie po jednej, czubatej łyżce. Cebula, wspomniane właściwości zawdzięcza kwercetynie.

Sok z malin

- dojrzałe maliny (ilość wedle uznania)

- cukier (ilość dostosowana do naszych preferencji)

Na szczęście przydomowy chruśniak obficie zaopatruje mnie w różowe owoce. W zależności od naszego widzimisię raczymy się z Nadią surowymi pysznościami, albo część z nich dodaję do domowego budyniu lub soku. Ten ostatni fenomenalnie smakuje solo, sprawdza się również jako uzupełnienie herbaty, którą piję dosłownie litrami.

Maliny myję, układam w garnku i zasypuję cukrem. Mieszam oba komponenty i odstawiam je na co najmniej kwadrans, aby owoce puściły sok. W dalszej kolejności ustawiam naczynie na kuchence i gotuję, doprowadzając rubinową masę do wrzenia i mieszam, pozostawiając gęstą substancję na ogniu przez pięć minut. Następnie kolorową zawartość umieszczam w sitku, oddzielając pestki od gęstego soku. Ponieważ zazwyczaj otrzymuję ok. 150ml aromatycznego lekarstwa, od razu przelewam je do słoika i chowam do lodówki. Taka porcja wystarczy mi na 2 dni, więc nie wymaga dalszego wekowania.

Upapranych różową mazią pestek nie wyrzucam. Ponoć to właśnie w nich znajduje się najwięcej dobroczynnych substancji. Pochłaniam je od razu, bądź dodaję do ugotowanej kaszy manny. Przyjemnie trzeszczą między zębami.

A Wy, Moi Drodzy, macie swoje ulubione domowe sposoby na wzmocnienie organizmu i walkę z przeziębieniem?

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)