Dzieci uwielbiają balony. Nie ważne czy zostały napełnione helem czy powiększyły swą objętość za pomocą wydmuchiwanego z ust powietrza.

Kolorowe gadżety wykorzystujemy podczas zabawy, jak również w trakcie eksperymentów.

Ostatnio zmodyfikowałam pewną koncepcję, dostosowując ją do przedszkolnych warunków.

Zobaczcie, do jakich wniosków doszliśmy i jakich zjawisk byliśmy świadkami.

W pierwszej kolejności doświadczenia, stanowiące temat dzisiejszego wpisu, przeprowadziłam w domowym zaciszu w towarzystwie Nadii. Poprosiłam córkę, by nie zdradzała koleżankom i kolegom z grupy przebiegu eksperymentów. Oczywiście, w praktyce okazało się to nie lada wyzwaniem

Fruwający Pierścień

Pierwotny pomysł zakładał użycie balonów i suszarki. Mój sprzęt niestety okazał się zbyt słaby (moc), by uzyskać zamierzone rezultaty. W związku z powyższym wykorzystałam silny wentylator, który mogłam ustawić w pożądanej pozycji.

Wybrałyśmy z Młodą 6, różnokolorowych balonów, które połączyłyśmy z sobą za pomocą taśmy klejącej, tworząc okrąg. Podczas tej czynności ważne jest, by dokładnie przyczepić balony i nie użyć nadmiernej ilości spoiwa. Powód? Zbędne obciążenie skutecznie utrudni eksperyment.

Ustawiłam wentylator w taki sposób, by wiatrak skierowany był ku sufitowi. Następnie Nadzia uruchomiła wentylator, począwszy od wyboru najmniejszej mocy, stopniowo zwiększając intensywność nawiewu.

Balony zaczęły podnosić się ku górze samodzielnie.

Wystarczyło, by córka zbliżyła dłonie do strumienia wydobywającego się z urządzenia powietrza, by balony zaczęły opadać.

Cała zabawa sprowadzała się do tego, by Młoda naprzemiennie ,,przeszkadzała” w pracy wentylatorowi i pozwalała mu wywiązywać się z obowiązków. Balony raz opadały, raz fruwały. Kiedy wznosiły się w powietrze, obserwowałyśmy specyficzny taniec. Okrąg obracał się w pionie.

Balonowe Przyciąganie

Również kolejny eksperyment spotkał się z zainteresowaniem ze strony moich podopiecznych.

Dzieci otrzymały ode mnie karteczki, które porwały na drobne kawałki. Podarty papier położyły na stolikach, przy których siedziały. Następnie poprosiłam, aby przedszkolaki energicznie potarły nadmuchanymi balonami własne włosy.

Cóż, dziewczynki z początku miały pewne obiekcje, wynikające z faktu zniszczenia fryzur. Możecie mi wierzyć, sześcio i siedmiolatki są bardzo świadome swego wyglądu. W każdym razie ciekawość i chęć uczestniczenia w naukowym przedsięwzięciu wzięły górę nad wspomnianą kwestią.

Zadaniem dzieci było natychmiastowe zbliżenie naelektryzowanego ujemnie balonika do skrawków papieru. Te zaś z reguły posiadają dodatni ładunek, więc siłą rzeczy ulegają przyciąganiu przez imprezowy gadżet.

Powyższe doświadczenie warto również przeprowadzić, zastępując papier kawałkami wełny.

Uciekający Strumień Wody

Tym razem opuściliśmy naszą salę i udaliśmy się do łazienki. Tam dzieci po kolei powtarzały czynność, związaną z pocieraniem balona o włosy. Następnie poprosiłam, by naelektryzowany balon zbliżały do strumienia lejącej się wody.

Żałuję, że efektu nie uchwyciłam na zdjęciach. Musicie uwierzyć mi na słowo- woda poddała się mocy ujemnych jonów. Mogliśmy zaobserwować zakrzywiony strumień cieczy, która zamiast wypływać z kranu i po linii prostej zmierzać do zlewu, przybliżała się do balona. Magia? Skądże.

Chusta Animacyjna

Balony służą nam również do zabawy z chustą animacyjną. Umieszczam kilka sztuk wewnątrz kolorowego materiału, proszę dzieci, aby dłońmi trzymały uchwyty chusty po czym wprawiamy ją w ruch, energicznie falując.

Zadanie polega na tym, by utrzymać balony wewnątrz chusty. Opisane ćwiczenie poprawia zręczność, angażuje przedszkolaków do wspólnej zabawy, wprowadza niezbędną dawkę codziennego ruchu, stanowi odskocznię od zajęć dydaktycznych i zapewnia dobry humor.

Rakieta z Balona

Starszaki zaangażowały się także w proces przemienienia balona w… rakietę. W tym celu do rolki po papierze toaletowym przykleiliśmy (za pomocą taśmy dwustronnej) balon. Następnie przez wspomniany rulon przewlekliśmy sznurek, którego koniec przytwierdziliśmy do ściany, drugi zaś trzymało jedno z dzieci.

Żaki po kolei nadmuchiwały balon i obserwowały jego zachowanie.  Przeprowadziliśmy konkurs na najdłuższy ,,lot”.

Balon Kontra Ściana

Ostatnia zabawa polegała na ponownym naelektryzowaniu kolorowych gadżetów i zbliżeniu ich do ściany. Tutaj ważne było, aby uczynić to natychmiast po potarciu balonem o włosy i dokładnie tą samą stroną, która zetknęła się z głową.

Im dłużej  i dokładniej balon był pocierany o włosy tym intensywniej trzymał się ściany. Potrafił utrzymać się w pozycji pionowej, bez użycia jakiegokolwiek kleju, około minuty. Następnie zjeżdżał po wspomnianej powierzchni w dół.

PODSUMOWANIE

Opisane eksperymenty możecie przeprowadzić w domach bez obawy o bezpieczeństwo Waszych pociech. Zakup balonów nie zrujnuje domowego budżetu, a możliwości ich wykorzystania są o wiele większe, niż zdołałam to zaprezentować.

Z pewnością doświadczenia z balonami powtórzę w przyszłym roku, tak, by kolejna grupa przedszkolaków mogła uczestniczyć w ciekawych, inspirujących zajęciach.

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)