Jak na prawdziwą księżniczkę przystało, Zosia jest urodziwą i przyjaźnie nastawioną do świata dziewczynką. Jej matce zdarzyło się popełnić mezalians, który na szczęście został społecznie zaakceptowany. Dzięki ukłuciu niewidzialną strzałą Amora, władca pewnego królestwa zwrócił uwagę na swą ubogą poddaną i zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Szybki ślub zapoczątkował nowy rozdział w życiu małoletniej Zofii. Tak oto powstała patchworkowa rodzina, której członkowie próbowali odnaleźć się w nieco niezręcznej sytuacji.

Oto jedna z ostatnich disneyowskich produkcji, poruszająca ponadczasowe dylematy. Może i główna bohaterka jest słodka do bólu, może nawet przypomina nadmuchanego Simsa. Za to na pewno należy do postaci, z którymi warto zaznajomić nasze pociechy.

Uff, jakże miło odpocząć od kucyków, upiornych lalek oraz innych, aktualnych dziecięcych idoli i zwrócić uwagę na nieszablonowego bohatera. Zosia wywodzi się z nizin społecznych, swój awans zawdzięcza matce, która poślubiła króla. Nie jest rozpuszczoną jedynaczką, zaznała ubóstwa i życia w niepełnej rodzinie. Radykalna zmiana, jakiej doświadczyła, wiązała się nie tylko z przeprowadzką do pałacu, lecz również z akceptacją przyrodniego rodzeństwa i nowego ojca. Początkowo adaptacja w nowym miejscu nie przebiega pomyślnie. Dziewczynka poznaje tajniki dworskiej etykiety, uczęszcza do szkoły dla wysoko urodzonych i popełnia liczne gafy. W tak zwanym międzyczasie usiłuje zjednać serca służby oraz niezadowolonej z obecności intruza- królewskiej córki- Amber.

Zosia jest doskonałym przykładem na to, że ciężka praca, dyscyplina, pozytywny stosunek do otoczenia, bezinteresowna pomoc, empatia oraz szacunek względem bliźnich mogą prawdziwie uszczęśliwić. Dziewczynka zdaje sobie sprawę  tego, że nie jest idealna, że dotychczasowe życie znacznie odbiegało od mieszkania w pałacu. Bierze sobie do serca rady innych osób, nie chce zawieść ani rodziców ani samej siebie. Przeżywa niepowodzenia, ale nie załamuje się, gdy zachowa się w sposób niegodny księżniczki. Nie jest wyrachowana, sztuczna, ani mściwa. Przeważnie w uczciwy sposób podnosi swoje kwalifikacje, jednak także korzysta z magicznych sztuczek, nadwornego czarodzieja, który jak się z czasem okaże, działa na niekorzyść władcy i jego przybranej córki.

W książce wydanej prze Egmont ukazana została droga młodej bohaterki od momentu, kiedy była przeciętną obywatelką nieznanej krainy, aż do czasu, gdy królewskie dzieci uznały ją za równą sobie, zaakceptowały i pokochały. Tej ,,kopciuszkowej” przemianie towarzyszyły przygody o umiarkowanym stopniu zaskoczenia czy niezwykłości. Obok pozytywnych postaci pojawiły się również czarne owce oraz bohaterowie, którzy potrzebowali dłużej chwili na to, by dojrzeć, doświadczyć wewnętrznej metamorfozy, przeorganizować swój system wartości.

Mamy tutaj klasyczny przykład na to, że nie opłaca się hołdować złu, które posiada pozorną władzę, że dobro zwycięża, a jego zwolennicy zostają hojnie nagrodzeni. Ciekawy jest również przypadek patchworkowej rodziny, tak doskonale znany nam z Kopciuszka (który również pojawia się i w tej bajce). Z pewnością mógłby zaciekawić młodych czytelników, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji, co Zosia i próbowali odnaleźć wspólny język z przybranym rodzeństwem i ojczymem bądź macochą. Intrygi, elementy magii, obecność przyrody, przyjaźń to wszystko znajdziecie w opisanej historii. Ta opowieść kończy się optymistycznie, pozwala marzyć o realnych rzeczach i pokazuje godne naśladowania wzorce.

Sami zdecydujcie czy najpierw sięgniecie po książeczkę na motywach disneyowskiej produkcji czy w pierwszej kolejności skusicie się na film. W papierowej wersji tej historii znajdziecie naklejki, przedstawiające główną bohaterkę, co zapewne przypadnie do gustu młodym czytelniczkom. Sukcesywnie powiększamy z Nadią zosiną kolekcję. Młoda posiada kilka gadżetów inspirowanych wspomnianą bohaterką (między innymi lalę, puzzle).

Jej Wysokość Zosia. Była sobie księżniczka

Tekst polski: Małgorzata Karoń

Wydanie I

Warszawa 2014

Egmont

Półka: książka zakupiona, nie została otrzymana w ramach recenzenckiej współpracy.

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)