Los z niego zakpił, wyrywając z ramion rodziców, skazując na wegetację w domu potwora. Można nad nim załamać ręce, współczując wynędzniałej aparycji, elementarnych braków w wykształceniu oraz niemiłego zapachu.

O ile na poprzednie przywary biedny Lichotek nie miał wpływu, tak już  odór, jaki wydzielało ciało chłopca, było wynikiem zaniechania kąpieli. Choć z jednej strony trudno mu się dziwić, skoro nie mieszkał w luksusowym apartamencie, a o rodzinnym spadku słyszał jedynie z opowieści przerażającego opiekuna. W każdym razie autor lichotkowego życiorysu, którego kojarzycie chociażby ze srebrnego ekranu, postanowił urozmaicić szarą egzystencję mimo wszystko sympatycznej postaci…

Kto by pomyślał, że elektryczna kolejka wywoła serię nieprzewidywalnych zdarzeń, czający się pod sufitem nietoperz spędzi sen z powiek chłopca, zaś pozbawiony empatii opiekun okaże się Czarnoksiężnikiem…

Dzieci potrzebują bohaterów, z którymi mogą się utożsamiać, postaci, na pozór zwyczajnych, zmagających się z przyziemnymi problemami, znajdujących w sobie siłę do walki o godne przeżycie etapu, jakim jest dorastanie. Jednak to odrobina magii i cudowności sprawia, że tekst literacki w oczach młodego czytelnika zmienia swe oblicze na bardziej interesujące. Irracjonalne elementy odróżniają go od zwykłych opowieści, stanowią bilet do alternatywnej rzeczywistości, w której spotkanie czarnoksiężnika jest bardziej prawdopodobne niż śnieg w środku lata.

Lichotek znajduje się w opłakanym stanie. Jest sierotą, zaniedbywaną, głodzoną, pozbawioną wszelkich rozrywek oraz kontaktu ze światem zewnętrznym istotą. Jego opiekun podkopuje w chłopcu poczucie wartości i robi wszystko, by ten dorastał w poczuciu beznadziejności, by nie miał żadnych perspektyw na lepszą przyszłość. Przerażający Bazyli ma jednak pewną słabość- a jest nią ogromna makieta, przedstawiająca miasteczko, wyposażona w elektryczną kolejkę. Chcąc sprawić chłopcu przykrość, a jednocześnie knując pewien podstęp, opiekun stwarza Lichotkowi możliwość zabawy zakazanym przedmiotem. Karą za niesubordynację jest przemienienie chłopca w żywą figurkę, zamieszkującą mikroskopijny świat. Niezwykły czyn nie tylko odkrywa przed Lichotkiem magiczne zdolności Bazylego, ale również staje się katalizatorem zaskakujących zmian, jakie nadejdą w życiu chłopca.

Z jednej strony bohater stworzony przez Iana Ogilvy’ego jest ofiarą losu, pozbawioną kontaktu z rówieśnikami, czułości, miłości i zainteresowania. Co gorsze, Bazyli utwierdza swego podopiecznego w przekonaniu, iż nikomu nie zależy na dobru chłopca. Dopiero nowi znajomi oraz sytuacje wymagające wykazania się sprytem i odwagą, sprawiają, że Lichotek nabierze wiary, odbuduje poczucie własnej wartości.

Oprócz czarnoksiężnika chłopiec będzie musiał stawić czoło karaluchowi oraz nietoperzowi. Oba stworzenia wszakże nie należą do dziecięcych ulubieńców, czytelnik bez względu na swój wiek, może spotkać je na swojej drodze. Dla bohatera stwarzają jednak realne zagrożenie, bez trudu też zmaterializują się w wyobraźni odbiorcy książki, potęgując uczucie strachu.

Mimo iż Ogilvy z łatwością zbudował napięcie, opisał sytuacje, w których włos jeży się na głowie, strach dawkowany był w odpowiedni sposób, by nie przytłaczać, a jedynie wzmacniać doznania w trakcie lektury.

Lichotek pokonuje własne słabości i przeciwstawia się swojemu ciemiężycielowi. Jego postawa zostaje nagrodzona. Książka byłego aktora zapoznaje czytelnika z nowym bohaterem, który choć pozbawiony magicznych umiejętności, odkrywa życiowe prawdy i potrafi zjednać sobie przyjaciół. Miły dodatek stanowią szkice Chrisa Moulda, łączące humor z elementami grozy, genialnie korespondujące z treścią historii, świadczące o doskonałym porozumieniu między autorem a ilustratorem.

Po lekturze tej historii młodemu czytelnikowi nie grożą nocne koszmary. Tekst niejednokrotnie wywoła uśmiech na twarzy, momentami rozczuli, a także dzięki sprawnie poprowadzonej akcji, nie pozwoli się nudzić.

Premiera I tomu 12 marca

Lichotek i czarnoksiężnik

Wydanie: drugie

Ian Ogilvy

Przekład: Paweł Łopatka

Kraków 2015

Wydawnictwo Literackie

Półka: książka otrzymana w ramach literackiej współpracy

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)