Według przysłowia koty potrafią kilkukrotnie zmartwychwstać, by cieszyć się dziewięcioma żywotami. Nic dziwnego, że odważnie kroczą po krawędziach stromych dachów, albo wspinają się na wysokie drzewa. Cóż, gdyby powyższe stwierdzenie miało w sobie więcej prawdy niż wymysłów, moglibyśmy zazdrościć czworonogom cudownego daru.

Mamy tylko jedną szansę na to, by istnieć, działać, tworzyć, zapadać w pamięci, lub wegetować.

Czy aby na pewno?

A jeśli przedstawię solidne argumenty, na mocy których przekonam Was do tego, iż nawet jeśli doświadczycie niespodziewanego zgonu, śmiertelnego wypadku, Wasza dusza dokona ewakuacji. Zagnieździ się w obcym ciele, przejmując nad nim kontrolę.

Nie, to nie będzie miało nic wspólnego z reinkarnacją. Wędrówka psyche okaże się sposobem na rozpoczęcie nowego życia przy jednoczesnym zachowaniu wspomnień, bagażu zdobytych doświadczeń, poprzez zajęcie miejsca innego człowieka.

Umielibyście odnaleźć się na miejscu wygnanego GOSPODARZA, albo przejmującego kontrolę INTRUZA?

Powtórne spotkanie z prozą Martyna Bedforda na szczęście nie okazało się rozczarowujące. Autor, znany Wam chociażby z pozytywnie ocenionego Bez końca, ponownie zaserwował czytelnikom bogaty wachlarz emocji, zwracając uwagę na atrakcyjne zagadnienie.

Dziwi Was fakt, że dorosła kobieta tak chętnie sięga po utwory, w których główne role przypadają nastoletnim bohaterom? Otóż szalenie ciekawym wydaje mi się okres, w trakcie którego osobowość młodego człowieka dopiero obiera właściwy kierunek, kiedy charakter zaczyna się kształtować, a przyszłość sukcesywnie krystalizuje. Umysł, chłonny wiedzy, w naturalny sposób wątpi w słuszność ustalonych norm, buntuje się przeciwko zastanej niesprawiedliwości, często podejmuje decyzje pod wpływem impulsu, praktycznie nie mając wiele do stracenia. Jeszcze nie jest zmęczony prozą życia, uwiązany rodzinnymi obowiązkami lub zobowiązaniami względem pracodawcy. Potrafi marzyć, snuć irracjonalne plany, wierzyć w cudowne zbiegi okoliczności oraz znajdować złote środki.

Cóż, mogę żałować, że tak szybko dorosłam i powtórnie celebrować minione chwile, przeżywając perypetie nastoletnich bohaterów godnych polecenia historii.

Dysponując wiedzą, na temat losów Aleksa, jestem w stanie wysnuć właściwe wnioski, na mocy których życie okazuje się niezwykłym eksperymentem. Wbrew temu, w co większość z nas wierzy, mamy ogromny wpływ na jego przebieg i ostateczny wynik. Banał? Nie sądzę. Ekstremalna sytuacja, w jakiej znalazł się nastolatek, udowadnia, że dopóki w człowieku tli się nadzieja i wola walki, znajdzie on satysfakcjonujące rozwiązanie, realizując zamierzony cel.

Wspomniana postać nie należała do szkolnej elity, nie wyróżniała się urodą, pochodzeniem, ani majątkiem (rodziców). Fakt, Alex odstawał od rówieśników, przeznaczając wolny czas na niepopularne pasje, do których należą gra w szachy oraz na klarnecie. Wolny czas spędzał z jedynym przyjacielem i nie należał do osób, zabiegających o wysokie miejsce w społecznej hierarchii.

Pewnej nocy zdarzył się wypadek. Chłopak trafił do lokalnego szpitala, gdzie przez wiele miesięcy przebywał w stanie śpiączki. Spróbujcie sobie wyobrazić zdumienie Aleksa, gdy zamiast w przesiąkniętej medykamentami sali obudził się cudzym łóżku, w obcym ciele. Zanim jednak poznał szczegóły ,,niematerialnej przeprowadzki”, uzyskał szansę przejęcia kontroli nad egzystencją innego nastolatka.

Czy mimo socjalnego awansu młodzieniec zechce powrócić do dawnego życia? Czy spróbuje odnaleźć prawdziwą rodzinę? A może na dobre zadomowi się wewnątrz przystojnego, wysportowanego Flipa, przejmując jego tożsamość?

Bedford nie stawia tylu znaków zapytania. Jego bohater, choć zagubiony, podejmuje odważne decyzje, kierując się w głównej mierze sercem. Ewakuację psyche traktuje jako tymczasowe rozwiązanie, dzięki któremu ma szanse poznać zwyczaje, panujące wśród rówieśników, nawiązać nowe znajomości, zakochać się, a także walczyć o własne szczęście.

Autor podkreślił wagę wolnej woli, którą obdarzony zostaje człowiek. Alex, jak na swój wiek, okazał się dojrzały, świadomy własnych pragnień i bardzo nieszczęśliwy. Rozłąka z biologicznymi rodzicami oraz młodszym bratem ciążyła mu na sumieniu. Powyższe uczucie potęgował fakt, iż brutalnie, bez ostrzeżenia i zezwolenia zajął miejsce niewinnej ofiary duchowej zamiany. Każdy czyn, każda decyzja wpływała bezpośrednio na samego bohatera, jego gospodarza oraz dwie familie.

Bedford nie bawił się w skomplikowane metafory, dywagacje. Nie pokusił się na stworzenie psychologicznego portretu Aleksa. Pozwolił chłopakowi odsłonić się przed czytelnikiem, uzewnętrznić myśli, obawy, marzenia, tak bardzo, iż każdy z nas z zamkniętymi oczami o każdej porze dnia mógł wymienić motywy, oddziałujące na czyny chłopaka.

Flip jest lekturą, której warto poświęcić uwagę. Tak naprawdę historia wędrówki psyche nie jest wymysłem autora. Bedford uważnie studiował powyższe zagadnienie, szukając dowodów, świadectw, potwierdzających zjawisko. Perfekcyjnie nakreślił sylwetkę ewakuanta (a nawet dwóch), nie skupiając się wyłącznie na indywidualnej tragedii, ale określając szczegółowy zakres ,,problemu”.

Jestem przekonana, że po zapoznaniu się z treścią utworu, będziecie musieli zmierzyć się z wieloma wątpliwościami, poszukując odpowiedzi na niewygodne, trudne pytania. I właśnie o to chodzi, by książka nie była wyłącznie suchym tekstem, ale żeby potrafiła zasiać w czytelniku ziarno dociekliwości, wrażliwości i otwartości na świat.

Flip

Martyn Bedford

Przekład: Tatiana Grzegorzewska, Piotr Grzegorzewski

Warszawa 2014

Wydawnictwo YA!

Półka: egzemplarz pochodzi z mojej prywatnej biblioteczki, NIE został przekazany w ramach współpracy

P.S.

Recenzję Bez końca autorstwa Martina Bedforda możecie przeczytać tutaj: KLIK

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)