Jakże przyjemnie było zanurzyć się w tym onirycznym, zabarwionym magią, ludowymi wierzeniami świecie. Świecie, w którym czas podlegał własnym regułom, kształtował rzeczywistość na wzór norm, odległych od tych, jakie znają współcześni ludzie.

Jakże miło powrócić do bohaterów, poznanych we wcześniejszym tomie i poznać ich dalsze losy.

Jak błogo uraczyć oczy wyrazami, tworzącymi zdania, dopieszczone pod każdym z możliwych aspektów. Tak kunsztownie dobrane, otoczone woalką poetyckiej tęsknoty za pięknem wypowiedzi, która nawet jeśli miałaby przedstawić okrutną, bolesną rzeczywistość, czyni to w sposób poruszający duszę czytelnika.

Tam, gdzie sen łączy się w parę z jawą i wspólnie ukazuje kolejne pokolenia rodziny Dziubów, na równi natura jednoczy się z człowiekiem. Pamięć o tych, którzy odeszli ożywa z każdym wspomnieniem, niesie ukojenie, choć jednocześnie wyciska łzy z oczu, które mogłoby się wydawać, posiadają wyschnięte źródła.

Serca pękają z żalu po utaconej miłości, ludzie zmieniają się w kwiaty, biorą przykład z ptakoww, marzących o bezgranicznej wolności, starość zagląda do okien domu Florentyny. Głaszcze po głowie rudą czuprynę jej córki Nadziei, pozostawiając siwe ślady. Śmierć odbiera oddech tym niekochanym i tym, którzy odegrali już rolę w spektaklu życia… Rodzina pozostaje silna w obliczu największych tragedii. Jednocześnie się, by nieść pomóc tym, którzy stracili sens istnienia.

Piękna. Nieprzekombinowana. Nostalgiczna. Idealna dla tych, którzy szukają odskocznią, potrzebują spokoju i wiary w jakiekolwiek jutro.

Nadzieja od zwierząt

Agnieszka Kuchmister

Wydawnictwo Książnica

Poznań 2022

Półka: książka pochodzi z mojej prywatnej biblioteki

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)