Przekazywane z pokolenia na pokolenie baśnie, niestroniące od drastycznych przykładów, opisujące krwawe sceny, pomysły, żywcem wyciągnięte z czeluści umysłu szaleńca, w których bohaterki muszą doświadczyć zła i zdecydować się na heroiczne czyny. Takie opowieści cenię najbardziej i z przyjemnością sięgam po ich współczesne wersje lub wariacje, wykorzystujące kultowe elementy oraz postaci.

Do grona książek, godnych polecenia, dołącza ,,Przyrodnia siostra”. Ta bazująca na historii Kopciuszka opowieść, przedstawia losy rodziny wspomnianej bohaterki. Autorka kilkakrotnie nawiązuje do baśni, nieco zmieniając jej elementy, jednakże tekst skupia uwagę czytelnika na Isabelle.

Przedzierając się przez kolejne warstwy wspomnień, przyrodniej siostry królowej Francji, docieramy do źródeł jej frustracji, filarów złego zachowania. Tak oto klaruje się obraz postaci tragicznej, niegdyś niewinnej, dobrej. Co zatem ukształtowało jej charakter? Dlaczego stała się okrutna, podła i skłonna do zadawania bólu innym istotom?

Autorka pod baśniową peleryną przemyciła, jak na wspomniany gatunek przystało, nie tylko ludowe mądrości, pozbawiające złudzeń prawdziwe oblicze dorosłego życia. Jennifer Donnelly odkurzyła przykłady kobiet, które wspięły się na wyżyny swoich możliwości, pozwoliły dojść do głosu ambicjom, realizowały śmiałe (w ich czasach) plany. W imię równości, sprawiedliwości.

Mamy więc bohaterkę, która pokonuje wyboistą, pełną zasadzek i licznych przeszkód drogę do samorealizacji, do akceptacji własnych słabości i niedostatków aparycji. Jej perypetie rozgrywają się na tle społecznego przewrotu, pod baczną obserwacją magicznych postaci. Bowiem losy Isabelle pilnie śledzą Przeznaczenie oraz Szansa. Egzystujące poza czasowymi ramami istoty prowadzą między sobą grę. Kruche ludzkie istnienie uzależnione jest więc od map, które niczym linie wewnątrz dłoni, ukazują początek i koniec, pierwszy i ostatni oddech. Kiedy Przeznaczenie kreśli zarys czyjegoś życia, Szansa za wszelką cenę usiłuje wpłynąć na los danej jednostki. I to właśnie historia brzydkiej siostry, która tak bardzo pragnęła dorównać urodzie Kopciuszkowi, staje się przedmiotem ich zakładu.

Nie liczcie na zgodną z disneyowskim stylem baśń, na ociekającą lukrem historię, w której zakończenie jest banalnie przewidywalne, a tytułowa postać wręcz marzy o koronkowej, bogato zdobionej sukience i przystojnym mężu z królewskiego rodu.

Nastawcie się na wielowątkową opowieść, wartką akcję, silne osobowości,a także feministyczny manifest, który nie działa na szkodę kobietom, nie ośmiesza ich w oczach przeciwnej płci.

Przyrodnia siostra (STEPSISTER)

Jennifer Donnelly

Przekład: Marta Faber

Wydawnictwo Zysk i S-KA

Poznań 2020

Półka: książka pochodzi z mojej prywatnej biblioteki

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)