Przyznajcie się z ręką na sercu: porzuciliście nadzieję na to, iż któreś z wydawnictw wskrzesi przerwaną serię czy sięgnęliście po oryginalne wydanie?

Po wielu latach od debiutu Scarlett, Papierowy Księżyc uraczył fanów Marissy Meyer kontynuacją przygód Cinder oraz jej pobratymców, jak również dokonał nowego przekładu tomów, które dotychczas pojawiły się na rynku.

Uwaga całego globu skupia się na stolicy Wspólnoty Wschodniej. Trwają przygotowania do zaślubin młodego cesarza Kaito z lunarską monarchinią. Tymczasem dziewczyna-cyborg, która stanowi nadzieję dla uciśnionego ludu, toczy walkę z czasem, przerażającą armią księżycowych mutantów, zyskując coraz większe grono zwolenników i nową, choć niepozornie prezentującą się na pierwszy rzut oka, potężną sojuszniczkę.

Dotąd nieuleczalna choroba odbiera życie nie tylko mieszkańcom Ziemi. Zmutowany wirus atakuje  niegdyś odpornych Lunarów.

Co dla Wszechświata stanowi większe zagrożenie: żądna władzy Levana czy plaga, nad którą nikt nie ma już kontroli?

Niezmiernie zależało mi na tym, by skonfrontować pracę Doroty Konowrockiej z wizją Magdaleny Grajcar. Dlatego też przed lekturą Cress przypomniałam sobie treść książek, które  ukazały się nakładem Wydawnictwa Literacki Egmont.

Nowa, baśniowa szata graficzna, twarde okładki, kilka rozbieżności w nazewnictwie, do którego zdążyłam przywyknąć (Lunarzy funkcjonują jako Księżycowi, Letumosis określona została jako Litumoza), to tylko nieliczne różnice pomiędzy przekładami. Waham się nad tym czy połączyć oba wydania czy rozpocząć na nowo przygodę ze słupskim Wydawnictwem.

Trzeci tom Sagi Księżycowej jakościowo nie odbiega od swych poprzedników. Śmiem twierdzić, iż dzięki stopniowaniu napięcia, nagłym zwrotom akcji, dynamicznym dialogom i charyzmatycznym bohaterom, stanowi źródło niekończącej się czytelniczej satysfakcji. To zdecydowanie najsilniejsze ogniwo opowieści.

Autorka użyczyła głosu nowej postaci- długowłosej Cress, której sylwetka nawiązuje do Roszpunki. To właśnie baśniowe odniesienia spowodowały moje zainteresowanie opisywaną tetralogią. Nie myślcie jednak, że tytułowa postać jest wiernym odzwierciedleniem uwięzionej w wieży księżniczki. Ta nastoletnia obywatelka Luny słynie z nieprzeciętnych, hakerskich umiejętności. Jest uzdolniona muzycznie, ma bujną wyobraźnię i niejeden szpieg mógłby pobierać u niej nauki. Nie traci przy tym uroku i naprawdę trudno by było nie darzyć jej sympatią.

Ten typ odważnej, wiernej ideałom, starającej się postępować zgodnie z sumieniem i przede wszystkim pełnej empatii dziewczyny, wpisuje się w pewien wzór bohaterki, do której przyzwyczaiła nas Meyer. Cinder, Scarlett, Cress stanowią różnobarwne trio rebeliantek, wojowniczek o lepsze jutro, które walczą z przeciwnościami losu oraz własnymi pragnieniami, marzeniami i namiętnościami. Bowiem podobnie, jak miało to miejsce w przypadku romansu Czerwonego Kapturka z Wilkiem, Kopciuszka z księciem Kaito, również Roszpunka zapała uczuciem do pewnego młodzieńca. Oczywiście, ich romans wymagać będzie podjęcia trudnych decyzji, determinacji, wzajemnego zaufania, ale dostarczy obojgu mnóstwa wrażeń, którym towarzyszyć będą donośne fanfary.

Napisana z rozmachem saga nie przypomina pełnych patosu traktatów o zbliżającym się końcu świata i możliwych sposobach na ocalenie ludzkości. To wspaniała wizja alternatywnej przyszłości, w której prócz wypełnienia istotnej misji, postaci starają się również zmagać z codziennymi trudnościami. Mimo młodego wieku i niewielkiego doświadczenia, dokonują rzeczy, o których nawet nie śniło się głowom współcześnie rządzącym państwami, podejmują decyzje, od losu których zależy dobro Wszechświata, odkładają na bok własne szczęście, koncentrując się na dobru ogółu.

Wśród prawdziwych herosów muszą oczywiście pojawić się zdrajcy, a także czarny charakter. Czym byłaby kosmiczna epopeja bez egoistycznej, pozbawionej skrupułów Levany? Tym razem dostajemy nie tylko zwiększoną dawkę informacji, ukazujących szerszy obraz jej okrucieństwa oraz możliwości, jak również zapoznajemy się z kilkoma szczegółami z przeszłości królowej, które ukształtowały charakter postrachu galaktyki.

Przerwana w istotnym momencie historia, doczekała się swej kontynuacji. Nam, czytelnikom pozostało cierpliwie śledzić doniesienia na stronie wydawnictwo na temat Winter. Szalona księżniczka, pasierbica Levany, zapewne dostarczy pozostałym bohaterom wielu wrażeń. Zatem do szybkiego przeczytania!

Saga Księżycowa. Tom 3. Cress

Marissa Meyer

Przekład: Magdalena Grajcar

Wydawnictwo Papierowy Księżyc

Słupsk 2019

Półka: książka pochodzi z mojej prywatnej biblioteczki

ZACHĘCAM DO ZAPOZNANIA SIĘ Z RECENZJAMI POPRZEDNICH TOMÓW: KLIK

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)