Złamała mnie emocjonalnie. Skontuzjowała nadwrażliwe serce. Uniosła na puentach, pozwalając wirować pod sufitem zachwytu. A później, świętując, obserwowała, jak spalam się doszczętnie.

Żadna łza nie będzie w stanie ugasić tego ognia. Nie istnieją słowa, odwracające uwagę od pogorzeliska wzruszenia, refleksji i fascynacji.

Ta historia będzie odbijać się w okładkach innych książek, nie dość dobrych, by wypełnić pustkę po tym, jak dotarłam do ostatniego akapitu.

Panie Jakubie! Ja Pana proszę! Niech Pan mi poda następne danie! Cóż Pan upichcił z ulotnych, niestabilnych uczuć! Jak Pan to zagęścił, przyprawił i podał w tak spektakularny, choć niewyszukany sposób!

Żeby z taką wnikliwością nakreślić kilka wiarygodnych portretów, tak się nachylić nad ułomnością jednostki i wydobyć z niej niezwykłą siłę i wolę życia!

Żeby tak wynieść na piedestał miłość do siebie samego, męża do żony, kobiety do bycia wolną.

Żeby tak dobrze zrozumieć ROZCZAROWANIE i ciężar niedomówień, mylnych wyobrażeń. Jak podsycać pragnienie zaspokojenia cudzych oczekiwań.

Można gonić za szczęściem, obwiniać się za rozstania, kochać niewystarczająco, składać obietnice, puste jak wydmuszki, przyjść w odpowiedniej chwili, wykorzystać szansę, wierząc, że innej już nie będzie i wszystko stracić, zyskując o wiele więcej…

Otulam się misternie utkanymi zdaniami, niechętnie wracając do siebie.

Święto ognia

Jakub Małecki

Wydawnictwo SQN

Krakow 2021

Półka: książka pochodzi z mojej prywatnej biblioteki

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)