depresja tagged posts

With(out) Merit

19 sierpnia 2018 Książka  Brak komentarzy

Zazwyczaj świadomie wybieramy swoich partnerów, przyjaciół, ludzi, z którymi wchodzimy w bliższe relacje. Mamy wpływ na to komu powierzamy nasze tajemnice, przed kim odkrywamy swą intymność, kto jest świadkiem naszych upadków i z kim dzielimy sukcesy.

W razie ewentualnych porażek, rozczarowań, zdrad czy nielojalności, daną znajomość możemy zakończyć.

W przypadku więzi rodzinnych całkowite odcięcie się od ,,nosicieli tej samej krwi” jest bardziej skomplikowane, choć nie niemożliwe.

Nie mamy wpływu na wybór osób, dzięki którym pojawiliśmy się na tym świecie.

Nie decydujemy o tym kto z biologicznego punktu widzenia jest naszym bratem bądź siostrą.

Tworzymy mniejsze lub bardziej rozbudowane komórki społeczne, funkcjonujące zgodnie z przyjętymi normami, albo balansujące na granicy prawa, tudzież moralności.

Merit, tytułowa bohaterka najnowszej (wydanej w Polsce) powieści Colleen Hoover, pochodzi z patchworkowej rodziny. Mieszka w budynku, który niegdyś był kościołem, wraz z rodzicami, nową żoną ojca, starszym rodzeństwem, przybranym bratem, wujkiem od strony macochy oraz młodzieńcem, prawdopodobnie będącym chłopakiem siostry bliźniaczki. Uff.

Ten miks osobowości i powinowactwa stanowi zaledwie wstęp do historii, której wielopłaszczyznowe tajemnice czyhają na bohaterów niczym tykające bomby.

Pewnego dnia poziom tolerancji, zobojętnienia, wyrozumiałości i żalu osiąga apogeum. Nastoletnia Merit postanawia odebrać sobie życie. Przed samobójstwem spisuje na kartce krzywdy, doznane z rąk najbliższych, wyjawia również sekrety, mogące na dobre pogrążyć familię Vossów.

Czy desperacki krok położy kres cierpieniom dziewczyny? A może dzięki niemu dojdzie do pojednania skłóconych członków rodziny i odbudowania wiary w lepsze jutro?

Czytaj dalej

,,Oko za oko. Krzywda za krzywdę. Ból za ból”. MARGO (27/2017)

21 maja 2017 Bohaterowie, Książka  Brak komentarzy

Nosisz w sobie pierwiastek zła, który tylko czeka na to, by się uaktywnić. Wyssałaś go z mlekiem matki, niedostosowanej do życia w społeczeństwie outsiderki, codziennie karmiącej swą depresję złudzeniami.

Obie do perfekcji opanowałyście umiejętność zaprzeczania rzeczywistości, naginania jej pod własne dyktando.

Ta, której podcięto skrzydła, mamiono obietnicami oraz jej córka- mentalnie upośledzona egzekutorka sprawiedliwości.

Nikt nie pokazał ci, że można funkcjonować inaczej. Czy zatem komukolwiek wolno oceniać twoje czyny?

Czytaj dalej

Moje serce i inne czarne dziury

9 listopada 2016 Książka  Brak komentarzy

Patrząc na w połowie pełną szklankę, dostrzegasz jedynie naczynie, po które nie warto wyciągać dłoni. Nawet jeśli usychasz z pragnienia. Staje się bezwartościowym przedmiotem, chociaż wypełnia je coś, dzięki czemu Twój organizm dalej funkcjonuje.

Sprawy, które kiedyś zaprzątały Twoją głowę, godne zaufania osoby, dobra materialne, to, co przepędzało smutek z twarzy, nie tyle zeszły na dalszy plan, co straciły jakiekolwiek znaczenie.

Mechanicznie, od niechcenia otwierasz usta, by zaczerpnąć powietrza. Najchętniej nie opuszczałabyś swojej strefy komfortu, a raczej miejsca, stwarzającego szerokie pole do rozmyślań.

Twoja uwaga skupia się wokół jednego tematu.

Krew, płynąca w żyłach, sprawia Ci ból. Czujesz swędzenie w okolicy nadgarstków. Skóra aż prosi o to, by ją energicznie podrapać. Kąciki ust pozostają nieruchome. Zapomniały już jak to jest unosić się ku górze, tworząc coś przeciwnego do grymasu. Odczuwasz wszechogarniający smutek, bezsens istnienia. Nie kwestionujesz bytu samego w sobie. Ty po prostu nie chcesz już dźwigać ciężaru kolejnego dnia.

Zaczynasz szukać sposobu na to, by odejść. Ostatecznie. Niezaprzeczalnie. Definitywnie. Najlepiej szybko, z gwarancją osamotnienia w decydującym momencie, z pewnością tego, że nie skończysz jako kaleka, bacznie obserwowana i oceniana przez specjalistów.

Nie potrzebujesz widowni ani ocalenia.

Od tragicznego finału dzieli Cię zaledwie krok. Boisz się, że stchórzysz. Zaczynasz szukać kogoś, kto solidaryzuje się w uczuciach i przekonaniach. Potrzebujesz partnera do samobójstwa…

Co jeśli Twój towarzysz zmieni zdanie, zapragnie na nowo żyć, wycofa się i zechce przeciągnąć Cię na swoją stronę? Pozwolisz się uleczyć? Zaniechasz upragnionego czynu? A może odejdziesz w samotności?

Jak żyć, kiedy dusza wyrywa się ku śmierci?

 

Czytaj dalej

Mamusia ma depresję

22 lipca 2013 Dla dziecka, Książka  12 komentarzy

Szukam synonimów, oddających znaczenie słowa MATKA. Do głowy przychodzą mi następujące rozwiązania: cierpliwość, zaradność, elastyczność, poświęcenie, bezwarunkowa miłość, oddanie. Wszystkie wyżej wymienione doskonale współgrają z określeniem MATKA POLKA. Tak, jak istnieją wykreowane przez media Perfekcyjne Panie Domu, tak i znalezienie kobiety, cieszącej się opinią świetnej rodzicielki nie stanowiłoby problemu. Jak jednak wygląda wnętrze pozbawionej skaz kobiety? Czy tak naprawdę przypomina mechanizm szwajcarskiego zegarka? Co się dzieje, kiedy najważniejsza osoba w życiu dziecka zaczyna chorować i nie chodzi tutaj wcale o cierpienie ciała?

,,Moja mamusia ma depresję”- tak pokrótce można by przedstawić motyw przewodni książki Gro Dahle i Sveina Nyhusa. Czy jednak nazwanie problemu jest jedyną kwestią, z którą zmierzyć musi się dziecko?

 

Czytaj dalej