obóz koncentracyjny tagged posts

Kat z Płaszowa

5 grudnia 2022 Książka  Brak komentarzy

,,Krwiożerczy pies z Lublina", zakochany w sobie niszczyciel odmiennych kultur i nacji. Oddany Hitlerowi, lojalny sługa morderczej maszyny, dla którego mundur SS był świętą relikwią. Nadzorował rozbudowę obozu koncentracyjnego. Amon Goth jest jednocześnie narratorem oraz głównym bohaterem powieści Maxa Czornyja.

Pozbawiony skrupułów, wierzący w to, iż został stworzony do wielkich czynów, od młodzieńczych lat manifestował swoje polityczne aspiracje. Z uwielbieniem delektował się poczuciem strachu, wzbudzanym u ofiar.

W Krakowie urządził swój parnas, postępując w myśl makabrycznych zasad. Niecne czyny i szalone pomysły tłumaczył indywidualną interpretacją prawa i kontrowersyjną ideologią.

Miał na sumieniu morderstwo Diane Reiter, młodej inżynier żydowskiego pochodzenia, własnoręcznie udusił tresera swoich psów, jak również unicestwił niezliczoną ilość niewinnych istnień. Uwielbiał manifestować swoją władzę. Strzelał do więźniów z najnowocześniejszej broni, ćwicząc swe myśliwskie umiejętności. Z ogromną satysfakcją przyglądał się przerażeniu, które paraliżowało więźniów obozu, napawając się chwilami pozornego zwycięstwa.

 

Max Czornyj zafundował czytelnikowi soczyste opisy krwawych zbrodni ,,Śmierci w kapeluszu", ukazując tym samym ogrom okrucieństwa Amona Gotha. Te wstrząsające, niezwykle realistycznie ujęte, przemawiające do wyobraźni zdarzenia, sceny rodem wyjęte z najstraszniejszych horrorów, obfitują w przykłady dramatycznych śmierci niewinnych ludzi. Nie są przesadzone, nadmiernie wyeksponowane. Nie zrodziły się w umyśle pisarza, jako wytwór wyobraźni. Autor umiejętnie przeplata z nimi opowieść likwidatora lubelskiego i krakowskiego getta.

 

W tej historii pojawiają się także cytaty z przemówień tytułowej postaci i wypowiedzi, skierowanych do swych podwładnych, odtworzone dzięki relacjom świadków.

 

Tekst wciąga od pierwszego akapitu. Zło wycieka niemalże z każdego zdania. Moc tej powieści tkwi w narratorze, sposobie, w jakim uzewnętrznia swoje myśli, pragnienia, w jakim przedstawia zbrodnie i przekonująco tłumaczy swoje zachowanie.

 

Spowiedź sadysty, bo tak odbieram książkę Czornyja, w żaden sposób nie wybiela sumienia wojennego zbrodniarza. Nie jest także wyliczanką jego makabrycznych morderstw. Odbiór obrazu przebiegłego psychopaty uderza z siłą historycznej prawdy, ukazanej w taki sposób, by wstrząsnąć czytelnikiem, zaangażować go podczas zatracania się w powieści, uzupełnić jego wiedzę z zakresu historii, zaspokoić zdrową ciekawość. Nie jest nudnym, pozbawionym emocji tekstem, składającym się z suchych faktów, dat i liczb. Ma w sobie odrobinę poetyckości oraz finezji.

To lektura dla ludzi o mocnych nerwach.

Jakże się cieszę, że moje pierwsze spotkanie z autorem okazało się tak udane!

Kat z Płaszowa

Max Czornyj

Wydanie kieszonkowe

Poznań 2022

Wydawnictwo Filia

Półka: książka pochodzi z mojej prywatnej biblioteki

#books #bookstagram #MaxCzornyj #KatzPłaszowa #wydawnictwoFilia #IIwojnaświatowa #morderca #AmonGoth #obózkoncentracyjny #getto #zbrodniarzwojenny #książka #Żydzi #antysemityzm

Czytaj dalej

Tatuażysta z Auschwitz

25 września 2019 Książka  Brak komentarzy

Parafrazując słowa mojej przyjaciółki: problemy współczesnego świata nijak mają się do prawdziwych dramatów,  z którymi zmierzyć musieli się chociażby nasi dziadkowie. Jak można przyrównać rozterki, związane z wiecznie psującym się autem, mobbingiem w pracy, wypłatą, która jest w stanie zaspokoić jedynie podstawowe potrzeby, nieudanym małżeństwem, wiecznie rozkapryszonym dzieckiem, kredytem, spędzającym sen z powiek, do codziennej walki o przetrwanie?

Dla każdego z nas prywatne sprawy, kłopoty, choroby stanowią źródło zmartwień, mogą być pretekstem, wykorzystywanym podczas próby usprawiedliwienia niewłaściwych zachowań, albo przeobrazić się w motywację do tego, by mimo wszystko godnie egzystować. Nie zamierzam umniejszać ich wagi, kurczowo trzymając się myśli, że przecież inni mają gorzej i w sumie jakoś to będzie. Kiedy jednak człowiek zapoznaje się ze świadectwem okrucieństw wojny, piekła, które ludzie zgotowali innym ludziom, przychodzi czas na refleksję.

Mogę znajdować się na zakręcie, doświadczać przemocy, upokorzenia, z własnej winy zrujnować sobie szansę na zdrową relację, z wyboru godzić się na bycie kochanką, świadomie ranić innych, trwonić majątek, źle inwestować aktywa, toczyć sądową batalię z byłym małżonkiem, zdradzać, kombinować, a potem żałować wszelkich niewłaściwie podjętych decyzji.

JEDNAKŻE...

Po zderzeniu ze wspomnieniami ocalałych więźniów obozów koncentracyjnych zaczynam nabierać pokory. I chociaż często pochylam się nad literaturą, opisującą holokaust, przybliżającą realia II Wojny Światowej, czerpiąc wiedzę na temat minionego wieku, wciąż nie dociera do mnie jak wielką jestem szczęściarą, skoro nie muszę ważyć na szali godności, lojalności z chęcią przeżycia.

Oto historia, przywracająca wiarę w lepsze jutro. Opowieść o irracjonalnej miłości, dającej siłę do tego, by podnosić się po każdym upadku, zmierzać do wytyczonego celu, nie tracić nadziei na szczęśliwe zakończenie, przez cały czas mając przed oczami oblicze ukochanej osoby.

Czytaj dalej

O istnieniach, które uleciały z DYMEM

18 lutego 2016 Bohaterowie, Książka  Brak komentarzy

Co intensywniej przemawia do Waszej wyobraźni: obraz czy słowo? A może naprzemiennie pozwalacie im grać na emocjach?

Niektóre historie, ubogie pod względem ilości tekstu, zyskują uznanie w oczach czytelnika dzięki sugestywnym ilustracjom. Prowokują one właściciela książki do głębszej, dokładniejszej analizy losów bohatera, zachęcają również do bacznej obserwacji tła, pozornie nieistotnych elementów opowieści. Mimo iż odzwierciedlają wizję ich autora, właściwa interpretacja stanowi indywidualną kwestię.

Podobno mowa jest srebrem. Zatem jakim mianem powinniśmy określić faktograficzny materiał?

Prace Joanny Concejo odkryłam, przeglądając zbiory bardzo specyficznej i klimatycznej toruńskiej księgarni. Tego samego dnia zaintrygował mnie asortyment mieszczącego się w grodzie Kopernika Wydawnictwa TAKO. Jednak blogowej przygody nie rozpocznę od fenomenalnego Czerwonego Kapturka.

Z góry uprzedzam, to nie będzie przyjemna i lekka w odbiorze lektura, którą zaserwujecie dzieciom na dobranoc. Choć nie jestem w stanie określić dolnej granicy wieku czytelnika, wiem jedno, nie powinniśmy chronić, za wszelką cenę, najmłodszego pokolenia, przed bolesną, niewygodną prawdą dotyczącą obozów koncentracyjnych.

Tytułowy Dym jest wycinkiem z pamięci małoletniego chłopca, ofiary komory gazowej. Rozpoczyna się w momencie przybycia do miejsca zagłady i kończy w chwili, poprzedzającej śmiertelny prysznic.

Czy jesteście przygotowani na drastyczną, ale też wzruszającą lekcję historii?

 

Czytaj dalej