Skworcu tagged posts

Rum z wiśnią w kawie

23 listopada 2012 Kuchnia  15 komentarzy


Niech stanie się kontrolowana ciemność, w której solidarnie rządy sprawują jej wysokość kawa, dojrzałe wiśnie i kieliszek rumu. Niejeden marynarz poprosiłby o dolewkę. Na szczęście nie jestem wilkiem morskim.


Proponuję uczcić początek weekendu małą czarną kusicielką.


Czytaj dalej

Chipsy bananowe z karmelową otoczką

20 listopada 2012 Kuchnia  8 komentarzy

Przestałam walczyć z małymi przyjemnościami, jakimi są serwowane między posiłkami przekąski. Chociaż staram się nie wpajać mojemu dziecku złych nawyków żywnościowych, sama nie przykładam wagi do własnego jadłospisu. Więc kiedy Młoda zajada się jabłkiem, albo pałaszuje banana czy zbożowe ciasteczka, sięgam po coś, co skutecznie wchodzi mi w biodra.


Ostatnio rozkochały mnie w sobie bananowe czipsy. Upchnęłam je w mojej spiżarence i przykryłam innymi wspaniałościami. Jednak nie byłam w stanie oprzeć się pokusie, skosztowania zupełnie nowego kulinarnego wynalazku.


 

Czytaj dalej

Tarta kwiatowa z serem i orzechami

19 listopada 2012 Kuchnia  7 komentarzy

Niech nam się poniedziałek słodko zacznie. Zanim podzielę się z Wami opinią na temat serii pewnych aromatycznych i ujędrniających kosmetyków, zapraszam do mojego kulinarnego zakątka.


Na pewnym blogu znalazłam bajeczny przepis na tartę z różyczkami z kawałków jabłek. Chodziła za mną przez kilka dni. Siedziała mi w głowie i nie pozwoliła o sobie zapomnieć. Ponieważ miałam pretekst do tego, by użyć orzechowego piasku, w końcu postanowiłam ją upiec.


Kiedy zabrałam się do formowania różyczek, jabłka zaczęły pękać. W rezultacie ubzdurałam sobie, iż najlepiej będzie, jeśli moja tarta swoim wyglądem będzie nawiązywała do kwitnącej gardenii. Jak wyszła? Oceńcie sami :)



Czytaj dalej

Czekoladowa herbata

17 listopada 2012 Kuchnia  10 komentarzy

Zniżając się do poziomu drzew, pozwalała nagim gałęziom ranić swoją delikatną powierzchnię. Przypominała wilgotny, tiulowy szal, w którym jakieś ostre kanty, zostawiły po sobie ślad w postaci dziur. Gdyby tylko mogła mówić, z pewnością poskarżyłaby się na swój los. Jedynce, co mogła zrobić to stać się bardziej gęstą, mleczną zasłoną, utrudniającą zbłąkanym wędrowcom powrót do domu. I chociaż z natury mgła nie była mściwa, dzisiejszego wieczoru postanowiła zrobić wyjątek. Po swojej stronie miała silnego sojusznika- zachodni wiatr, który niczym strzegący owczarek, przyprowadzał rozbiegane owce do swojego stada. Tak samo on kierował każdą napotkaną osobę w stronę mgły, zagłuszając wołania o pomoc i odgłos stąpających po leżących liściach stóp.


Julianna nie chciała krzywdzić mgły, ani tym bardziej zadzierać ze współpracującym z nią wiatrem. Chociaż na pamięć znała drogę do swojej ukrytej w lesie chaty, dziś miała przeczucie, iż towarzyszy jej obcy oddech. Za plecami czuła obecność kogoś, kto na pewno nie należał do mieszkańców wioski. Wiedziała, że w świetle pochodni będzie bezpieczna. Przecież nikt nie odważy się zaatakować kobiety, która podąża, przecinając mrok własną jasnością. Jednak nawet pospiesznie rozpalone źródło ciepła nie było w stanie uspokoić jej dwudziestoletniego serca. Próbując skierować myśli na bezpieczny i przyjemny tor, Julianna wyobraziła sobie suszące się nad paleniskiem wianuszki grzybów, ziół i kwiatów, które zbierała przez kilka ostatnich tygodni. Przypomniała sobie smak czekoladowej pralinki, którą dostała od zamożnej właścicielki zamczyska, położonego na ogromnym wzgórzu. W zamian za maść, która uratowała twarz młodego panicza, Julianna prócz kilku srebrnych monet doznała zaszczytu spróbowania zagranicznego specjału. Zapragnęła własnoręcznie stworzyć coś, co smakiem dorównywałoby wspomnianej słodkości. Coś, co jednocześnie rozgrzałoby wychłodzone ciało i nagrodziło język, wyczerpany rzucaniem nowych zaklęć.


A gdyby tak zaparzyć herbatę, herbatę o smaku czekolady?



Czytaj dalej

Przyjaciel herbaty

16 listopada 2012 DodatkiKuchnia  17 komentarzy


Nie wyobrażam sobie dnia bez kubka parzącej język herbaty.


Kiedy staję się świadkiem spektaklu, odgrywanego przez wzburzone gorącą wodą aromatyczne liście, na chwilę zapominam o codziennej krzątaninie, małych i całkiem poważnych problemach. Zamykam oczy i przestaje mi przeszkadzać wściekle ujadający pekińczyk sąsiada. Łaskawszym okiem jestem w stanie spojrzeć na pomysłowe kruki, które zrzucają na dach mojego domu stare orzechy, usiłując rozbić ich łupiny. Nawet perspektywa sprzątania pobojowiska po Nadii, która oskalpowała rosnące w ozdobnych donicach wrzosy, nie jest w stanie wyprowadzić mnie z równowagi.


Przez kilka minut pozwalam sobie na herbacianą przyjemność, która wzrasta z każdym łykiem, wraz z każdym czułym objęciem porcelany, drżącymi z zimna palcami.


Tylko, co począć z tymi nieszczęsnymi liśćmi?


Czytaj dalej

Nitki z chili i czosnek niedźwiedzi

13 listopada 2012 Kuchnia  7 komentarzy

Myślałam, szukałam i wreszcie wpadłam na pomysł, do czego mogę wykorzystać dwie nietypowe przyprawy.


Połączyłam aromatyczny zapach niedźwiedziego czosnku z efektownie wyglądającymi nitkami chili. Uzyskałam sycący, kilkuwarstwowy obiad.



Czytaj dalej

Domowy cukier waniliowy i zwłoki w puszce

11 listopada 2012 Kuchnia  10 komentarzy


Paczka wzbudziła spore zainteresowanie zarówno pracowników wydziału lokalnej poczty, sąsiadów, jak i rodziny samej adresatki. Niemłody już listonosz z trudem ulokował ją na bagażniku swojego niebieskiego roweru. Jednak najwidoczniej taka już była jej natura i na przekór jego usilnym staraniom postanowiła skorzystać z najbliższej okazji i zaprzyjaźnić się z płytkami nierównego chodnika. Cierpliwy do granic możliwości pan Stanisław, wyciągnął z dna swojej skórzanej torby linę. Zmierzył w powietrzu gabaryty przesyłki po czym starannie zaczął przywiązywać pakunek do swojego pojazdu. Tak zabezpieczona paczka musiała pogodzić się z losem tymczasowego zakładnika i zaniechać wszelkich prób ucieczki.


Podwórko czerwonej kamienicy przypominało targowy plac z wszelkimi różnościami. Barbara Nadachowska kończyła właśnie rozwieszać na imponująco długim sznurze dopiero co wykrochmaloną pościel. Spracowaną dłonią przetarła po spoconym czole, jednocześnie spoglądając na bawiących się nieopodal górki piasku swoich trzech urwisów. Widziała córkę fryzjera Liniewskiego, małą Elżbietkę, która z przejęciem opowiadała swojemu misiowi o nowym wózku, który dostanie na imieniny. Z umieszczonego na parterze okna na swoich sąsiadów czujnie spoglądała stara Szymańska. Odkąd jej mąż stracił pracę już nie musiała przejmować się tym, co przygotować na obiad. Zdążyła już opanować sztukę wykorzystywania ziemniaków na wszelkie sposoby.


Gdy na podwórko zawitał niebieski rower, wiozący  życzliwego pracownika poczty, codzienny gwar na chwilę przestał istnieć.  Już w następnym momencie okoliczne dzieciaki zaczęły obwieszczać radosną nowinę, że oto listy i paczki przyjechały. Powychodziły gospodynie z mieszkań swych, od gotujących się garnków zaparowanych, i otoczyły listonosza ścisłym wianuszkiem. Każda z nich zerkała na ogromną paczkę, która wdzięczyła się do nich z bagażnika roweru. Oczyma wyobraźni widziały siebie, odbierające ów pakunek, czując rosnące podniecenie i zazdrość tych, które już swoją pocztę otrzymały. Kiedy listonosz sięgnął po największą z przesyłek i życzliwym głosem przywołał do siebie panią Liniewską, z kilku ust wyrwał się odgłos zawodu, który po chwili przerwało pytanie adresatki:


- Ciekawe od kogo ta paczka?


- Dane nadawcy musiały się rozmazać, ale jest znaczek. O, amerykański- odpowiedziała listonosz.


- A kogo pani tam ma w tej Ameryce, pani Liniewska?- wtrąciła z okna zainteresowana Szymańska.


- Nie ważne kogo- dodała Nadachowska- liczy się to, co jest w środku.


Maria Liniewska odebrała z rąk listonosza ogromny pakunek i bez słowa wyjaśnienia skierowała się w stronę swojego mieszkania, łapiąc po drodze córkę Elżbietkę za rękę.


Czytaj dalej

Smak-Com na otarcie łez

9 listopada 2012 Dla domuDodatkiKuchnia  10 komentarzy

Pysznego testowania ciąg dalszy.


Kolejny raz zepsuł mi się komputer. Wyłączyłam go po nocnym seansie, a dzisiaj nawet nie raczył zamrugać do mnie kontrolnym światełkiem.  Stan mojego załamania niedługo osiągnie apogeum. Obecny tydzień przypomina rollercoaster. Aż boję się pomyśleć, co przyniesie ze sobą weekend.


Moje łzy i nietęgą minę chociaż troszkę osłodziła paczka od sympatycznego Pana Marka z firmy Smak-Com. Kiedy zobaczyłam karmelizowane czipsy bananowe i uroczą puszkę na ciasteczka w kształcie książki na mojej twarzy wreszcie zawitał uśmiech.



Czytaj dalej
1 2