Marzenia się spełniają, trzeba konsekwentnie dążyć do ich realizacji. Niepowodzenia traktować jak lekcje, z których wyciąga się odpowiednie wnioski. Kiedy siłą napędową staje się pasja, idąca w parze z zaangażowaniem, przeszkody są łatwiejsze do pokonania. Nagrodą, wieńczącą starania, jest satysfakcja, a także podziw w oczach tych, którzy wątpili, przestrzegali, odradzali, zniechęcali.

 Ten, kto wyznacza nowe szlaki, dokonuje rzeczy niemożliwych, dzięki wyobraźni i sile własnych rąk przenosi przysłowiowe góry. Sukces jednostki zapisuje się na kartach historii jako osiągnięcie społeczeństwa, motywuje kolejnych śmiałków do przekraczania granic.

Pewien inteligentny gryzoń, odnajdujący sens życia w książkach, poczuł się niezmiernie samotny, w mieście podporządkowanym jego największym, naturalnym wrogom. Pragnienie wydostania się z niebezpiecznego miejsca zaowocowało próbami skonstruowania maszyny latającej.

Czy rezolutnej myszy dopisze szczęście i pokona ocean dzielący dwa kontynenty?

Książka, na którą przez przypadek trafiłam w toruńskiej księgarni, okazała się pracą dyplomową Torbena Kuhlmanna, absolwenta hamburskiej uczelni. Niezwykłe przygody latającej myszy pozwoliły młodemu człowiekowi postawić pierwsze kroki w branży księgarskiej i zdobyć serca czytelników, kładących nacisk na estetykę wydanych utworów.

W omawianej lekturze tekst odgrywa drugorzędną rolę. Narrator, obserwujący poczynania gryzonia, nie wyprzedza akcji, buduje napięcie, uzupełnia wiedzę czytelnika o niezbędne informacje. Jego wypowiedź jest jednak bardzo uboga, skupiająca się na najważniejszych aspektach. Akcentuje przełomowe momenty, dba o stworzenie właściwego nastroju, ewidentnie darzy sympatią głównego bohatera i dopinguje myszkę w działaniach.

Prawdziwy rarytas stanowią ilustracje, bogate w detale, przybierające formę pocztówek, znaczków, wycinków z gazet (tutaj widać brak konsekwencji w polskim przekładzie, część prasy przetłumaczono na nasz rodzimy język, pozostałe pozostały w oryginalnym wydaniu), szkiców, przedstawiających maszyny, nad którymi pracował gryzoń.

Kuhlmann uchwycił dynamikę pracujących urządzeń. Tchnął życie w grafikę, bawił się światłem i cieniem. Jego obrazy wiernie oddają rzeczywistość, są wielowymiarowe, przypominają fotografie, na których utrwalono istoty ludzkie, zwierzęta oraz sprzęty i miejsca.

Przyjrzyjcie się uważnie myszy, pokonującej Atlantyk. Moment, w którym przelatuje nad płynącym statkiem, próbując odczytać trasę z trzymanej w łapkach mapy, tlące się w oczach nadzieja i lęk, idące w parze z determinacją, zachodzące słońce, kawałek śmigła, gęste, ciemne chmury robią ogromne wrażenie.

Również ucieczka przed czyhającymi na smaczny kąsek sowami wzbudza w czytelniku sporo emocji. Spojrzenia ptaków, trzepot ich skrzydeł, ostre dzioby i pazury, pragnienie pochwycenia zbiega przyprawiają odbiorcę opowieści o ciarki na plecach.

Kolejne z czających niebezpieczeństw stanowią koty. Z natury ciche, przebiegłe, cierpliwe, przerażają małego bohatera. Pojawiają się w najmniej przewidzianym momencie, paraliżują myszkę, osaczają ją swoją obecnością.

Pomimo porażek, nieudanych eksperymentów, gryzoń nie ustaje w dążeniu do realizacji śmiałego planu. Buduje coraz bardziej zaawansowane maszyny, odbywa mniej lub bardziej udane loty, by w końcu udać się w podróż życia. Czytelnikowi zaś pozostaje śledzić dalsze losy myszy, bacznie obserwując rozbudowane, zapierające dech w piersiach ilustracje,  których dbałość o detale stanowi priorytet.

Ciekawym dodatkiem są wzmianki autora, odnoszące się do pionierów lotnictwa. To doskonały sposób na przemycenie historycznych faktów w przystępny i inspirujący sposób.

Polecam z całego serca, bez względu na Wasz wiek, będziecie zachwyceni.

Niezwykłe przygody latającej myszy

Tekst i ilustracje: Torben Kuhlmann

Przekład: Marta Krzemińska

Warszawa 2014

WILGA (Grupa Wydawnicza Foksal)

Półka: książka pochodzi z moich prywatnych zbiorów, nie została przekazana w ramach współpracy.

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)