Wprowadzając ciekawe gadżety, podczas dodatkowych zajęć, tolerancja Nadii w stosunku do królowej nauk, zaczyna osiągać więcej niż zadowalający poziom. Mało tego, moje rozbrykane, niecierpliwe dziecko wycisza się i uspokaja, skupiając uwagę na konkretnym zadaniu.

Kiedy brakuje mi weny, do stworzenia nowych kart pracy, gdy padam z sił, przytłoczona nadmiarem obowiązków z pomocą przychodzą mi matematyczne kości, kartka i długopis.

Zajmujemy z córką wygodne pozycje, rozpoczynając grę, w której liczby odgrywają główną rolę.

Zakupiona w Tigerze pomoc dydaktyczna od roku z powodzeniem sprawdza się podczas różnych zabaw. Nie wiem dlaczego dotąd wydawała mi się na tyle banalna, by o niej nie wspominać. W każdym razie błękitny woreczek, bez problemu mieszczący się w nauczycielskiej torbie, zawiera 9 kości:

Na trzech ciemnozielonych znajdują się symbole matematyczne (na jednej ,,+” i ,,-”, na drugiej ,,x” oraz ,,:”, na ostatniej zaś znak równości).

Różowe kości zawierają cyfry, zaś niebieskie i jasnozielone- liczby.

W zależności od predyspozycji naszego ucznia dobieramy zawartość sześcianów i układamy działania.

W naszym przypadku mnożenie i dzielenie jeszcze nie cieszy się zainteresowaniem Nadii.

Póki co dodajemy i odejmujemy w zakresie 100.

Duśka rzuca kośćmi, zdając się na los, po czym zapisuje na kartce zadanie i dokonuje obliczeń.

Ostatnio w ruch poszło również liczydło, a to dlatego, iż Młoda wróciła do liczenia na palcach. Próbuję zachęcić ją do dokonywania obliczeń w pamięci. Trudniejsze działania rozpisuje sobie na kartce.

Liczydło słowiańskie współczesnym dzieciom może kojarzyć się z zabawką. Wszakże jest kolorowe, grzechocze, posiada barwne koraliki i zachęca do manipulowania ruchomymi elementami. Ale, jeśli tylko objaśnicie tajemnicę jego działania, z powodzeniem będziecie mogli zastąpić nim kalkulator, bowiem pozwala ono na wykonywanie działań nawet w zakresie 1000…

Wiem, że przekracza to wymagania w stosunku do drugoklasisty, aczkolwiek Młodej tak przypadło do gustu, iż domaga się trudniejszych przykładów Mało tego, z dumą oświadczyła, że potrafi coś, czego jeszcze nie omawiali na lekcjach.

Spokojnie, nie wprowadziłam jej jeszcze pojęć ,,jedności”, ,,dziesiątek” oraz ,,setek”. Przyjdzie na to czas. Póki co zwracam uwagę na odpowiednie podpisywanie cyfr i dokonywanie prawidłowych obliczeń.

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)