Kiedy jesteś matką, musisz zorganizować swoje życie tak, by starczyło Ci czasu i sił na obowiązki i przyjemności. Niezależnie czy ,,siedzisz w domu” czy  podpisujesz listę obecności w miejscu, które odrywa Cię od rodziny na kilka godzin, starasz się tak zorganizować posiłki, aby ich przygotowanie ograniczyło się do niezbędnego minimum, a końcowy efekt zaspokajał głód, cieszył oczy i pieścił podniebienie.

Szczerze Ci zazdroszczę, jeśli jesteś w tej komfortowej sytuacji, gdy Twoi najbliżsi mogą konsumować praktycznie wszystkie potrawy. Rzadkie chwile, jakie ostatnio spędzam w kuchni, jeszcze długo będą podporządkowane kulinarnym preferencjom mojego dziecka.

Jednak czasami, kiedy wena i krótki urlop zgodnie idą z sobą w parze, pozwalam sobie na szczyptę egoizmu oraz ekstrawagancji. Młodej serwuję wówczas ulubione danie, a dla nas przygotowuję coś niezdrowego, tuczącego, ale jakże pysznego…

Z natury jestem chomikiem. Latami gromadzę rzeczy (tak zwane ,,przydasie”), które albo cierpliwie pokrywają się warstwą kurzu, albo w najmniej oczekiwanym momencie odgrywają istotną rolę w jakimś przedsięwzięciu. Podobnie sprawa wygląda z zakupami. Nabywam kolejne produkty, ciesząc się z okazyjnej ceny, w myślach opracowując sposób ich wykorzystania. Tak samo było z niewielkimi, czerwonymi naczyniami do zapiekania. Ani to praktyczne, ani pojemne, ale nie mogłam przejść obok nich obojętnie.

Wręczyłam Nadii nowe kolorowanki. Poszukałam światła w lodówce i przez przypadek spojrzałam na wspomniane naczynia. Połączyłam fakty i tak oto powstało ,,Pożegnanie zimy”

Produkty niezbędne do przygotowania 3 porcji:

- Niecała torebka brązowego ryżu

- 2 pokrojone pomidory

- 2 ząbki czosnku

- kilka kostek mrożonego szpinaku (lub, jeśli posiadacie, garść liści młodego, świeżego)

- spora laska ulubionej kiełbasy

- połowa dużej cebuli

- garść suszonych śliwek

- ser typu mozzarella (ilość wedle uznania)

- odrobina przegotowanej wody

- ulubione przyprawy (pieprz, bazylia, zioła prowansalskie)

Ryż gotowałam, aż uzyskał pożądaną konsystencję. Nie lubię bardzo miękkich ziarenek, więc pilnuję, by gotowe nadawały się do gryzienia.

Kiełbasę pokroiłam w niewielkie kostki, podobnie uczyniłam z cebulą. Następnie oba składniki lekko podsmażyłam. Pod koniec wymieszałam z poćwiartowanymi suszonymi śliwkami.

Szpinakowy brykiet umieściłam na rozgrzanej patelni, gdzie w towarzystwie masła przemienił się w niezbyt urodziwą masę. Urozmaiciłam ją kawałkami pomidorów, wzbogaconych dodatkiem zmiażdżonych ząbków czosnku, rozrzedziłam odrobiną wody, a następnie doprawiłam do smaku przyprawami.

Na dnie żaroodpornych naczyń ułożyłam grubą warstwę brązowego ryżu, którą przykryłam aromatyczną kołderką z kiełbasy, cebuli i śliwek. Potem miseczki wypełniłam czerwono-zieloną substancją na bazie szpinaku i pomidorów. Wierzch obficie posypałam startą mozzarellą i ukryłam pod przykrywką.

Ceramiczne pojemniki umieściłam w rozgrzanym do 200 stopni piekarniku, gdzie spędziły dokładnie 20 minut.

Wymienione składniki idealnie z sobą współgrały, tworząc sycące, gorące i jakże bogate w różne smakowe doznania danie.

li_lia

W październiku 2010r. zostałam mamą. Od tamtej pory godzę domowe i macierzyńskie obowiązki ze swoją pasją- pisaniem. Klawiatura jest moją najlepszą przyjaciółką. Piszę, ponieważ czuję potrzebę okiełznania myśli za pomocą liter.

• E-mail
|
• Więcej postów (1459)