Wbrew regule, w tym roku moje dziecko bez żalu stwierdziło, iż nie może doczekać się nowego roku szkolnego. Wyposażona w kilka wariantów wyprawki, Młoda kończy podpisywanie podręczników oraz pakowanie pojemnego plecaka. Wierzy, że zdąży przed pierwszym dzwonkiem.

W wakacje korzystałyśmy z pięknej pogody, przeznaczając wolny czas w głównej mierze na liczne wojaże.

Należało jednak wrócić do rzeczywistości i obowiązków, których mojej trzecioklasistce znacznie przybyło.

Przed nami czas intensywnej nauki, uczestnictwa w wybranych przez Nadię zajęciach dodatkowych oraz kółkach zainteresowań.

Nim jednak ponownie przekroczy próg placówki oświaty, postanowiłyśmy przygotować teczkę z PRZYDASIAMI.

Do czego również i Was gorąco zachęcamy.

Wakacje sprzyjają ciekawym przedsięwzięciom.

Nadia, jak przystało na małego odkrywcę i poszukiwacza przygód, domaga się indywidualnych zajęć, które wypełnią lukę pomiędzy licznymi wyjazdami, a beztroską zabawą.

Ostatnio więcej nas w życiu realnym niż w internecie. Nie zmienia to jednak faktu, iż z przyjemnością powrócę do systematycznego publikowania postów.

Ilona z bloga Kreatywnym Okiem dostarczyła mi doskonałej motywacji do tego, by podzielić się z Wami naszymi pomysłami na pożyteczne spędzenie wolnego czasu.

Mam nadzieję, że udział w projekcie KRÓLESTWO dostarczy nam niezapomnianych wrażeń.

Od kilku lat w niewielkiej miejscowości, położonej niedaleko Ciechocinka, odbywa się impreza, zrzeszająca fanów czterech kółek. Na specjalnie przygotowanym torze pojawiają się auta, których raczej próżno szukać na tradycyjnych drogach. Ich stan techniczny pozostawia bowiem wiele do życzenia. Nie dyskwalifikuje ich jednak jako uczestników Wrak Race.

Jeśli podobnie jak ja, czujecie dreszczyk emocji, związany z paleniem gumy,

jeśli kochacie donośny odgłos silnika i niestraszny Wam pył, piach i dym,

koniecznie wybierzcie się na podobne wydarzenie.

Pokażcie mi wiarygodną miarę, która określi stopień tęsknoty, będącej następstwem rozstania z ukochaną osobą.

Wskażcie adekwatny do sytuacji przelicznik żalu, smutku oraz pustki, wiążących się z utratą kontaktu z bratnią duszą.

Podsuńcie argumenty, potwierdzające tezę, iż tylko ludziom należą się wyrazy współczucia i słowa otuchy, mające ukoić poczucie straty.

MAŁŻEŃSTWO

Dla jednych to obietnica wspólnej przyszłości, remedium na samotność, dla innych kontrakt, zapewniający godne (tudzież dostatnie) życie, norma, funkcjonująca w danym społeczeństwie, sposób na sprostanie rodzinnym, bądź kulturowym wymaganiom.

Pomijając organizacyjną oprawę, wstąpienie w związek małżeński (mam tutaj na myśli ślub cywilny) wymaga jedynie złożenia obopólnego oświadczenia, nie wiąże się z wcześniejszym kursem, egzaminem, zakończonym wydaniem zaświadczenia, stwierdzającego, iż dany człowiek jest w pełni gotowy, aby wziąć odpowiedzialność za siebie i za drugą osobę.

Łatwo obiecać partnerowi, że nawet pomimo przeciwności losu będzie się trwało u jego boku, wspierając, motywując, obdarzając uczuciem.

O ile los okaże się łaskawy, daleki od rzucania kłód pod nogi i wystawiania na próbę wytrwałości, zaangażowania oraz wierności, małżonkowie mogą świętować kolejną rocznicę wspólnego pożycia, coraz lepiej się poznając, dopasowując do siebie, uzupełniając.

Jednak w prawdziwym życiu trzeba zmierzyć się z różnymi problemami, ponieść porażkę, stanąć oko w oko z tragedią, chorobą, utratą pracy, kredytem, który okazał się nie do udźwignięcia, bezpłodnością, lub zbyt licznym potomstwem, rozłąką, celową ucieczką, albo nieuczciwością partnera.

W obecnych czasach z tej małżeńskiej bitwy wielu powraca na tarczy, kończąc obiecującą relację na sądowej sali, próbując dowieść winy małżonka. Już nie ma dwóch połówek jabłka, porozumienia dusz, przyjaciół, patrzących w tym samym kierunku. Suma wcześniejszych doświadczeń zmierza do celu, którego nazwa burzy poczucie bezpieczeństwa, zmienia ludzi, niszczy ich poczucie wartości.

ROZWÓD

Najgorsze, co może się w życiu przytrafić.

Najlepsze, na co możesz się zdecydować, gdy zawiodą inne rozwiązania.

Czy małżeństwo Celestial i Roya miałoby szansę przetrwać w innych okolicznościach?

Jak wielką rolę odgrywa staż w przypadku szczęśliwego pożycia?

Czy istnieje ponadczasowa recepta na udany związek?

Wychodzę z założenia, że nie tylko z okazji zbliżających się Walentynek powinniśmy okazywać uczucia bliskim nam osobom. Każdego dnia liczą się drobne gesty, dzięki którym uśmiech pojawia się nawet na bardzo zasmuconej twarzy, zaś dobre słowa poprawiają nastrój, wzmacniają poczucie własnej wartości i utwierdzają w przekonaniu, że dla kogoś jesteśmy naprawdę ważni.

O ile złość, frustrację, smutek czy zażenowanie łatwiej nam uzewnętrznić, tak zdecydowana większość ludzi ma problem z okazywaniem pozytywnych emocji. A przecież dobro, miłość, radość, szczęście to nieliczne rzeczy, które się mnożą, jeśli się nimi dzielimy, prawda?

W związku z powyższym przygotowałam 12 flashcards, które mają na celu zachęcić najmłodszych do kategoryzowania emocjonalnych stanów, do okazywania uczuć oraz prawidłowego ich odczytywania.

Materiały gotowe do druku, możecie bezpłatnie pobrać z mojego dysku Google.

Dzieci i młodzież z naszego województwa jako pierwsi w tym roku mogli cieszyć się z przerwy w nauce.

Moja córka wykorzystała ten czas w głównej mierze na odpoczynek.

Wraz z końcem ferii wracamy jednak do dodatkowych zajęć.

Na dobry początek przygotowałam karty pracy-łamigłówki, związane ze Zwierzętami Północy.

Materiały do wydruku możecie BEZPŁATNIE pobrać z mojego dysku.

Wprowadzając ciekawe gadżety, podczas dodatkowych zajęć, tolerancja Nadii w stosunku do królowej nauk, zaczyna osiągać więcej niż zadowalający poziom. Mało tego, moje rozbrykane, niecierpliwe dziecko wycisza się i uspokaja, skupiając uwagę na konkretnym zadaniu.

Kiedy brakuje mi weny, do stworzenia nowych kart pracy, gdy padam z sił, przytłoczona nadmiarem obowiązków z pomocą przychodzą mi matematyczne kości, kartka i długopis.

Zajmujemy z córką wygodne pozycje, rozpoczynając grę, w której liczby odgrywają główną rolę.

Zanim zasiądziecie na widowni, skupiając wzrok na opuszczonej kurtynie, nim usłyszycie pierwsze dźwięki nastrojowej muzyki, odtwórzcie w pamięci romantyczną historię, w której miłość jest w stanie przezwyciężyć nawet śmierć.

Sądzicie, że dramatyczna opowieść o tancerce nie nadaje się dla małoletniego odbiorcy?

Zatem sięgnijcie po ilustrowaną wersję baletu T. Gautiera i J.H. Vernoy de Saint-Georges'a.

Niech zachwyci Was magia papierowych wycinanek.

Większość historii miłosnych kończy się w dniu zaślubin głównych bohaterów, w momencie, gdy wszystkim wydaje się, że będą oni żyli długo i szczęśliwie.

Kurtyna opada, baśń dobiega końca, pozostawiając czytelnika z przepełnionym nadzieją sercem.

Tymczasem opowieść o Grahamie i Quinn podzielona została na dwa etapy: pierwszy poprzedza dzień złożenia znamiennej przysięgi, drugi zaś ukazuje proces rozpadu małżeństwa.

Czy nazwisko autorki i tym razem zagwarantuje happy end?

Jakich wyborów dokona wspomniana para?

Czy książka może okazać się preludium do terapii?